Tijdens mijn opleiding tot uitvaartbegeleider was één van mijn huiswerkopdrachten de volgende vraag:
De term provisie betekent ‘procentsgewijs loon’ van de ondernemer. Met andere woorden; een winstmarge op bepaalde producten die de ondernemer aan de klant levert. Opdracht: onderzoek op welke producten een uitvaartondernemer provisie zou kunnen rekenen naar de klant (naasten). Wat zou volgens jou een redelijk percentage kunnen zijn per product?
Op het polisblad van uw verzekeraar staat vaak: overlijden melden 24 uur per dag met daarbij een telefoonnummer. Wat men vaak niet weet is dat de maatschappij behalve verzekeraar ook een poot heeft die werkgever is van een team uitvaartbegeleiders en eigenaar is van diverse uitvaartgerelateerde zaken zoals rouwcentra, staatsiewagens en kistendepots. Vanuit een wij-hebben-alles-voor-u-in-huis mentaliteit staat er binnen no-time een “verkoopmedewerker van de uitvaartmaatschappij” op de stoep in de vorm van een uitvaartbegeleider. Geheel toevallig met een catalogus onder de arm met datgene wat zijn baas “in huis heeft” en (maar dat weet u als nabestaande waarschijnlijk niet) de bijbehorende jaarlijkse targets en een maximum aan “begeleidingsuren” per uitvaart.
Gevoelsmatig wist ik direct dat ik geen winstmarges wilde berekenen over producten die ik lever gedurende de uitvaartweek. De familie betaalt mij een fee als uitvaartbegeleider en dat is mijn “loon”. Daar wil ik graag heel helder en transparant in zijn. Dit voorkomt dat ik als uitvaartondernemer een commercieel belang krijg bij bijvoorbeeld het verkopen van bepaalde kisten omdat ik daar dan “meer winst” op zou maken. Via mijn leverancier kan een familie een laatste omhulling uitkiezen en de prijs die op de website staat, zien zij ook terug op de factuur. Géén winstmarge over de producten die de familie uitkiest.
Wat ik als uitvaartbegeleider heel belangrijk vind in de uitvaartweek is dat nabestaanden zoveel mogelijk vanuit hun hart kiezen hoe zij een afscheid willen vormgeven. Als de keuze van de familie is dat zij zelf een kist in elkaar willen timmeren in de werkplaats van hun overleden vader, vind ik dat prachtig en één van de eerste helende activiteiten in de rouwverwerking. Ik wil absoluut geen baal-gevoel hebben omdat ik een bepaalde kist niet heb kunnen verkopen.
De tijd van accountmanagement ligt ver achter me; been there, done that, move on!
Daarnaast vind ik het fijn om voor maximaal één familie volledig present aanwezig te kunnen zijn in de uitvaartweek. Ik werk niet vanuit een urenbudget “per uitvaart” en kan mij volledig inzetten naar behoeven van de wensen van de familie.
Na het eerste gesprek met een familie ontvangt men binnen 24 uur een opdrachtbrief met kosteninschatting. Gedurende de uitvaartweek kunnen wensen veranderen met een bijbehorende verandering in de kosten. Dit zal ik steeds bespreken met de familie zodat wanneer de uiteindelijke factuur arriveert, er geen verrassingen achteraf blijken te zijn. Voor mij (en u) geen gerommel in de marge maar een helder overzicht!