Onlangs kreeg ik een telefoontje van een goede bekende. Haar vader was plotseling overleden. Na een hartaanval voelde hij zich niet goed, ging in zijn stoel zitten en gleed weg. De ambulance en reanimatie mochten helaas niet meer baten. Wat een enorme schok en een groot verdriet!
Wanneer dit kleine kistje op onze keukentafel staat, weten mijn kinderen dat ze me niet mogen bellen. Appen mag wel, maar niet met dringende vragen. Ik reageer op mijn eigen tijd.
Onlangs werd ik gevraagd of ik ook "gewone" uitvaarten begeleid in Zwolle en omgeving. Men had mijn blogs gelezen en de folder gezien, en kreeg de indruk dat ik me vooral richt op alternatieve en antroposofische uitvaarten.
Samen met YarĂ Amaruq van Buel van Stichting Amaruq begeleid ik op dit moment een familie waar heel bewust gekozen is voor het waken bij de overledene.
Toen ik bijna drie jaar geleden begon met mijn bedrijf, kreeg ik een doos pennen cadeau van mijn man. “Wat een romanticus!” dacht ik met rollende ogen.
De laatste maanden werden in beslag genomen door het sterfproces van mijn moeder. Het ontroerde me diep, hoe zij tevoorschijn kwam, door het verdwijnen van alle ruis.
