Gevoelsmatig wist ik direct dat ik geen winstmarges wilde berekenen over producten die ik lever gedurende de uitvaartweek. De familie betaalt mij een fee als uitvaartbegeleider en dat is mijn “loon”. Daar wil ik graag heel helder en transparant in zijn.
We spraken elkaar op een verjaardag over mijn (be) roep (ing). Samen met zijn partner zorgde hij al een tijd voor een zieke vriendin. Of ik ook “voorbereidende gesprekken” deed bij mensen thuis?
Zijn dochter belde me. Iemand waarvan ze een fijne rebalancing-sessie had ontvangen, had haar mijn telefoonnummer gegeven. “Mijn vader is erg ziek. Kun je ook nu al langskomen voor een gesprek?” Hem was verteld dat hij maximaal nog 6 maanden te leven had. “Maar het wordt misschien wel een wat raar gesprek want uhm… mijn vader wil eigenlijk niets!”
“Ze had zo graag nog met mij de Tulpenroute willen rijden. Dat waren haar lievelingsbloemen, weet je. En ik had het haar ook beloofd, maar het is er helaas niet meer van gekomen. Zo jammer…”
Omdat ik als uitvaartbegeleider graag een zo breed mogelijk assortiment aan “omhullingen” wil kunnen bieden, volgde ik onlangs een vouwtraining op het gebied van de lijkwade.
Op dinsdag werd hij acuut opgenomen in het ziekenhuis. Toen hij op een brancard de drempel over werd geduwd door het ambulancepersoneel, mompelde hij nog: “Dag huis…” “Alsof hij wist dat dit de laatste keer was dat hij thuis was.” zei zijn vrouw tegen me toen ik haar sprak.
Alma Liora kiest ervoor om waar het kan zo duurzaam mogelijk te ondernemen. Bij duurzaam ondernemen gaat het om het evenwicht tussen de 3 p's: people, planet en profit. Dit betekent dat we in onze bedrijfsvoering letten op de gevolgen voor onze werknemers, het milieu en de samenleving.
Haar moeder was overleden en er was een bescheiden uitkering vanuit de naturapolis die haar moeder had. We zochten naar de mogelijkheden om de uitvaart zo passend mogelijk te maken zowel qua de persoon die haar moeder was alsook qua beschikbaar budget.
